UM Jastrzębie-Zdrój: Jakie zasady panowały w jastrzębskim uzdrowisku pod koniec XIX wieku?

Niektóre z punktów regulaminu wzbudzają dziś zdziwienie.

Zakaz palenia i wprowadzania psów do obiektów zdrojowych to te punkty regulaminu jastrzębskiego uzdrowiska, które do dziś mogłyby pozostać aktualne. Pod tym względem niewiele się zmieniło od 1879 roku.

Już na początku regulaminu dowiadujemy się, że inspekcja uzdrowiskowa Königsdorff-Jastrzemb troszczy się nie tylko o zdrowie, ale i komfort kuracjuszy. W trosce o ich zadowolenie udostępnia nawet księgę zażaleń - z zastrzeżeniem, że muszą być one uzasadnione. Pracownicy pośredniczyli też w szukaniu i rezerwowaniu noclegów dla gości.

Poza kuracjuszami do Jastrzębia przyjeżdżali też turyści. Regulamin pozwalał im bezpłatnie zwiedzać tereny uzdrowiska tylko przez tydzień. Po tym czasie opłata wynosiła 60 fenigów za osobę dziennie.

Opieka lekarska była wliczona w opłatę zdrojową, którą pobierano na początku pobytu. Goście płacili dodatkowo jedynie za specjalne usługi lekarskie”. W ramach abonamentu każdemu kuracjuszowi przysługiwała jedna, czterdziestopięciominutowa kąpiel dziennie. Chętni (i zamożni) mogli oczywście dokupić dodatkowe - ich cena wahała się od rodzaju. Najtańsze były inhalacje (25-50 fenigów) a najdroższe kąpiele przenośne (3 marki).

Za pobyt i kuracje nie musieli płacić wojskowi (od stopnia sierżanta wzwyż). Bezpłatnie mogli korzystać też ubodzy. Oni jednak potrzebowali potwierdzenie z urzędu starosty lub z sądu wiejskiego potwierdzone przez… księdza. Ubodzy musieli mieć też zapewnione wyżywienie, by nie dochodziło do żebrania”. W regulaminie czytamy: Kto w momencie przybycia nie jest wyposażony w tego typu zaświadczenia, może mieć pretensje tylko do siebie, jeśli zostanie niezwłocznie zawrócony”.

Urząd Miasta Jastrzębie-Zdrój, jastrzebie.pl/strefa-mieszkanca/aktualnosci/aktualnosc/jakie-zasady-panowaly-w-jastrzebskim-uzdrowisku-pod-koniec-xix-wieku