W pierwszych latach istnienia jastrzębski kurort posiadał jedną pijalnię, która w formie altanki łączyła się z Domem Zdrojowym.

Pocztówka ze zbiorów GHM przedstawiająca dawny budynek Domu Zdrojowego

- Dla wygody kuracjuszy spółka akcyjna założyła później instalację z rur nad znacząco wyższym placem zdrojowym, w środku którego znajdowała się studnia i przeprowadziła ją pod orkiestrą do znajdującej się opodal gustownie wyposażonej pijalni. W obu miejscach można napić się wody ze studni tak samo dobrej i z takimi samymi właściwościami, woda spływa bowiem do wspólnych kadzi, zainstalowanych w wieżach wiertniczych w obu halach

- pisał doktor Weissenberg w broszurze wydanej w 1879 roku.

W 1862 roku zakład kąpielowy posiadał 32 pokoje kąpielowe, w każdym z nich znajdowała się wanna (ocynkowana lub marmurowa), umożliwiająca kąpiele lecznicze.

- Kilka kroków od starego domu zdrojowego wybudowano w roku 1873 kąpielisko parowe. Powstało ono według wzoru innych tego typu zakładów, i jako środek leczniczy zyskuje tylko na znaczeniu głównie poprzez to, że solanka jest doprowadzania z kadzi dzięki doprowadzeniu gorącej pary wodnej i transportowana dalej mechanicznie dzięki nagromadzonemu powietrzu

- czytamy w broszurze.

Opracowane na podstawie „Biuletynu Galerii Historii Miasta” nr 3 (17).

Przekład broszury na zlecenie UM Jastrzębie-Zdrój: Lucyna Duda